Amilifanto

Amilifanto Archibaldi

Intelligentie: gemiddeld
 
Karakter: chaotisch
 
Ontwikkelingsniveau: ongeordend
 
Doel: Die van een WC-borstel, de mensheid tot nut zijn.
 
Citaat: Het leven is een reeks vernietigingsexamens. De eerste examens halen, zakken voor de laatste.
 
Liefde: Als het beeld dat u van de liefde hebt gevormd eenmaal voldoende ideaal, voldoende verheven en volmaakt is, bent u verloren.
 
Hobby: Mij persoonlijk laten kwetsen door elk nietig deeltje van de kosmos
 
Droom: de ultieme knal
 
Amilifanto is met veel moeite en ietwat overhaast ter wereld gekomen. Haar moeder liet hierbij het leven, waardoor ze werd ondergebracht bij haar grootmoeder die een woonhuis uitbaatte dat door een zeevaartmaatschappij tot hotel was herschapen. Het was haar enige kind. Haar vader heeft Amilofitanto nooit gekend, daar die hem tijdens een doorwaakte nacht van het bestaan heet verlost omdat hij geen enkele belangstelling meer had voor het leven.
 
Van bij de geboorte was reeds duidelijk dat er iets niet pluis was met Amilofitanto. Ze zei steeds dat ze zich voelde als de man van overmorgen en vertiktehet van rokjes te dragen. Ook kon zij moeilijk om met humor en had ze een hekel aan een mop over een pool die naar het schijthuis moest. Voor haar gedrag diende ze veel slagen te incasseren, toch bleef ze volharden en was ze trouw aan haar gevoelens.
 
Het hotel waar Amilofitanto is grootgebracht, was steeds gevuld met alle lagen van de bevolking en haar grootmoeder verplichtte haar, de kamers die walmden van vet en zweetreuken schoon te maken. Schoorvoetend willigde Amilofitanto de wens in van haar grootmoeder, die van een blozende appel gestadig veranderde in een rotte peer. Haar grootmoeder kwam aan haar einde doordat ze zich verlikte in een spliterwt en een trage verstikkingsdood tegemoet ging.
 
Amilifanto werd in haar veertiende levensjaar misbruikt door volksmensen die zich op de kleine burger wilden wreken door zich opzettelijk en brutaal aan te stellen en hun driften de vrije teugel te laten. Nooit ging ze in het verzet, daar ze van mening was, dat het slachtoffer sterker is dan de dader. Toch is het door deze tragische incidenten dat Amilofitanto haar geest is beginnen ontwikkelen als die van een man, doch haar schoonheid is ze nooit verloren. Amilofitanto werd mooier met de minuut en het verouderingsproces bleek geen vat te hebben op de ontwikkeling van haar organisme. Vele mannen werden op haar verliefd en grepen naar de koord toen bleek dat ze eigenlijk een man was in een prachtig vrouwenlichaam. Als wraak heeft men haar ingeprent dat ze in een zolderkamer in volledige armoede en krakzinnigheid zou sterven, toch is Amlifitanto langzaam de sociale ladder opgeklommen, vastbesloten nooit op haar stappen terug te komen.
 
Op haar twintigste levensjaar vertrok ze naar Mexico met als missie vrouwen af te helpen van hun drugsverslaving. Acht jaar later sloeg ze haar anker leeg in Langepootmüggenstad alwaar ze in contact zou komen met de kosmospiraat en de liefde opnieuw zou herontdekken.

Share/Save
Anonymous users will be subscribed with the selected preferred language. They will receive newsletters in this language if available. Registered users will be subscribed with their preferred language as set on their account page.

Nieuwe reactie inzenden

De inhoud van dit veld is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.